PATRON SZKOŁY
O SZKOLE
Władysław Eugeniusz Sikorski urodził się 20 maja 1881r. w Tuszowie Narodowym koło Mielca. Był wnukiem tkacza, synem zaś Tomasza, organisty i nauczyciela szkoły ludowej w Hyżnem koło Rzeszowa oraz Emilii, pracownicy we dworze. śmierć ojca w 1885r. sprawiła, że syn nie miał sielskiego dzieciństwa, matka utrzymywała rodzinę w Hyżnym szyciem i roznoszeniem przesyłek pocztowych. Władysław poszedł zrazu do gimnazjum w Rzeszowie, ze względów materialnych musiał jednak przenieść się do seminarium nauczycielskiego. Tam znalazł mądrego opiekuna w osobie dyrektora Juliana Zubczewskiego i dzięki temu szczęśliwemu przypadkowi mógł uzyskać w 1899r. we Lwowie maturę. W 1902r. podjął studia na Wydziale Dróg i Mostów Politechniki Lwowskiej, tu sprawował pierwszą publiczną funkcję prezesa Bratniej Pomocy Studentów. Od początku niemal łączył Sikorski naukę z aktywnym udziałem w życiu publicznym młodzieży lwowskiej.
Odbył na ochotnika roczną służbę wojskową w armii austriackiej i w 1906r. został podporucznikiem rezerwy. W 1908r. ukończył Politechnikę Lwowską uzyskując dyplom inżyniera budownictwa. Młody inżynier poślubił w 1909r. Helenę, przybraną córkę Zubczewskich i zaczął zarabiać pieniądze jako inżynier zatrudniony przez Namiestnictwo Galicji. W 1907r. zetknął się Władysław Sikorski z grupami spiskowców spod znaku Organizacji Bojowej PPS, szkolił ich w zakresie taktyki wojskowej, co miało i ten skutek, że poznał wówczas m.in. Józefa Piłsudskiego, Kazimierza Sosnkowskiego, Walerego Sławka i Mariana Kukiela. 6 sierpnia 1914r. Józef Piłsudski, marząc o powszechnym powstaniu przeciwko caratowi, wyruszył z I kompanią kadrową do Królestwa Polskiego, a Władysław Sikorski w ramach mobilizacji zasilił lojalnie armię austro - węgierską, został jednak po kilku dniach wyreklamowany i przybył do Komendy Głównej Wojsk Polskich w Miechowie. Tu opracował memoriał z propozycją utworzenia Polskiego Korpusu Posiłkowego. W wyniku intensywnych starań udało się urzeczywistnić ideę W. Sikorskiego i tak powstały Legiony. We wrześniu 1914r. otrzymał awans na podpułkownika i został pierwszym komendantem Szkoły Podchorążych. We wrześniu 1916r. na krótko powierzono mu dowództwo 4 i 3 Pułku Legionów. W lipcu 1917r. po kryzysie przysięgowym, skierowany został do Bolechowa, gdzie objął stanowisko szefa uzupełnień w Polskim Korpusie Posiłkowym.
Internowany za to, źe solidaryzował się z Żołnierzami II brygady, którzy przeszli linię frontu pod Rarańczą. Wyrokiem sądu wojennego został uniewinniony. Po traktacie brzeskim, w maju 1918r. na krótko przed wybuchem walk polsko - ukraińskich przybył do Lwowa. Wysłany do Przemyśla, organizował pomoc wojskową dla walczącego Lwowa. Wziął udział w wyprawie kijowskiej, zdobywając w lutym 1920r. Mozyrz i Kalenkowicze, za co awansowano go do stopnia generała podporucznika. W sierpniu 1920r. objął dowództwo 5 Armii z zadaniem zatrzymania bolszewików nad Wkrą i Wisłą. W efekcie prowadzonych działań 15 Armia bolszewicka została rozbita. W październiku 1920r. generał Sikorski objął dowództwo nad 3 Armią. Za swoje zasługi został wyróżniony w lutym 1921r. awansem na generała porucznika i Orderem Virtuti Militari. Powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Sztabu Generalnego. Po zamachu na prezydenta RP Gabriela Narutowicza, 16 grudnia 1922r. został szefem rządu (premierem) i ministrem Spraw Wewnętrznych. Od listopada 1925r. był dowódcą Okręgu Korpusu VI we Lwowie. Po przewrocie majowym, w czasie którego nie poparł żadnej ze stron, pozostał na stanowisku. Od marca 1928r. był bez przydziału służbowego. Podczas kampanii wrześniowej 1939r. pozostawał dalej bez przydziału. 24 września 1939r. był już w Paryżu, a 30 września został premierem rządu polskiego na emigracji. 7 października, po rezygnacji marszałka Rydza Śmigłego, został również Naczelnym Wodzem. Po klęsce Francji, 17 czerwca 1940r. podjął decyzję o ewakuacji sił polskich do Wielkiej Brytanii, gdzie utworzono I Korpus Polski. 24 grudnia 1940r. awansował na stopień generała broni. Podpisał układ polsko - sowiecki, na mocy którego zostały nawiązane stosunki dyplomatyczne z ZSRR i podjęte działania mające na celu utworzenie na terenie Związku Radzieckiego Armii Polskiej. Wyraził także zgodę na ewakuację Armii ze Związku Radzieckiego na Bliski Wschód. Od maja 1943r. generał Sikorski wizytował przebywające tam jednostki II Korpusu Polskiego oraz omawiał z generałem Andersem planowaną inwazję aliancką na Bałkany. Zginął w katastrofie lotniczej 4 lipca podczas startu z Gibraltaru. Zwłoki zostały złożone na cmentarzu Lotników Polskich w Newark (Anglia), a od 17 września 1993r. spoczywają w krypcie na Wawelu w Krakowie. Nie sposób nie uznać Sikorskiego za jednego z najwybitniejszych w historii Polski mężów stanu. Złożenie prochów Generała na Wawelu, obok prochów królów Polski i bohaterów narodowych, Tadeusza Kościuszki, Józefa Poniatowskieo i Józefa Piłsudskiego, było potwierdzeniem uznania i szacunku, jakie żywią dla niego Polacy.